Sabah 4:30 ´da oturmu$ bunu dü$ünüyorum salak salak..
Misal kiz arkada$imin devlet dairelerinde, üniversitedeki kagit kürek i$lerinde, ya da tanimadigi ve/ veya tanidigi insanlara i$i dü$tügünde, o i$lerini hallettirme konusunda hep $ansi yaver gitmi$tir.. Kiz gülümsüyor mu? Yag mi yakiyor? Ne yapiyor anlamiyorum..
Pis hatunda $eytan tügü var kesin! :)
Ne bileyim.. benim i$im dü$sün bin takla attirirlar.. olmaz git gene gel derler.. yok yapamayiz derler, i$lerimi aksattirirlar..
Zaten tirsak bir tipim. Cekinirim de. Göz temasindan bile ifrit olurum. 3 saniyeden fazla bakamam kimsenin gözlerinin icine icine böyle.. kaciririm baki$larimi.
Yav $eker kiz Candy olayim diyorum, gülümsüyorum falan.. makyaj yapip gidiyorum - suratimi görünce korkmasinlar hemen, biraz daha sempatik olayim diye.. göz temasina bile zorluyorum kendimi.. rica ediyorum.. yardima muhtacim tavirlari sergiliyorum ama yok anam yok... gene takla, gene ko$turmaca...
O $eytan tügü nerede satiliyorsa bi zahmet yol, adres bildirin... parasiyla degil mi? Almak istiyorum!
Ama ben böyleyim i$te.. o tügü alsam da bende egreti durur len o :)
Mecbur olmadikca bi Allah´in kuluyla realitede kolay kolay konu$mam vallahi. I$im olsa da yaptirmaya kalki$mam, kendim halletmek icin cirpinir dururum ic korkularimla.. (tabii arkada$im bana yardim etmedi, biliyo korktugumu yine de ko$muyor i$imin pe$inden diye söyleniyorum o ayri dava :D )
Bahane dinlemeye karnim tok oldugundan hic sormayayim yardim mardim daha iyi diye dü$ünüyorum. Kendi i$ini kendin görmelisin, en iyisi o!
Herneyse... anlayacagin $u "small talk" olayini cözemedim ben haji. Yüzeysel bo$ ama eglenceli muhabbetler edemiyorum sanirim.
Etmeye cali$tigimda muhakkak kar$imdaki bana gerizekali gözüyle bakiyor diye icim icimi yemeye ba$liyor ve kestirip atiyorum muhabbeti. Direkt susuyorum yani. Dinliyorum kar$imdakini paso.. Halbuki kendimi acabildigim insanlara kar$i cok konu$kanim.. Hele burada ohooooooo co$uyorum..... (Siber alemde yani)
Allah´tan cok iyi iki kiz arkada$im var (ikisi de $eytan tüglü bunlarin). Onlar nasil arkada$ olabildiler benimle hic bilmiyorum, ama biraz da olsa sosyalle$ebilmeme katkilari oldu. Insan yüzü gördügümde korkup kacmamayi ögrendim. Yüzyüze muhabbet edebilme yetenegim geli$ti.. Sagolsunlar gercekten..
Durup durup bunlari niye yazdigimi hakikaten bilmiyorum.. Birden kendimi ezik hissettim $imdi.. asosyal bir varlik olmanin bin takla atmak di$inda bir kötülügünü görmedim dogrusu.. karli bile olmu$umdur cogu zaman... peh! :P Ama du bi dü$üneyim... niye yazdim len bunlari ben $imdi $ap$al, $ap$al?
Buldum galiba! :) Haftaya Üni´ye gidecegim diye geldiler bana sabah sabah... korku bunlarin hepsi korku...En iyisi yatip uyuyayim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
de bakalim...