Ben Robot

kendimi Isaac Asimov kitaplarindaki robot kahramanlar gibi hissettim hep.... ondandir belki de yazarin kitaplarina tutkunlugum..

yanlis anlasilmasin.. ne o kadar akilli ve analitik bir beynim var, ne de o derecede, yani  robotik bir sekilde, duygusal yoksunlugum... yine de beseri iliskileri ve insanlari, huylarini, hissi yapilarini, düsünce bicimlerini sadece belirli bir yere kadar idrak edebiliyorum... o yerden sonrasi sadece bir kaos, bir karmasa, bir mantiksizlik benim icin...

Belki de ben hic akli selim, düzgün, karakterli insanlarla karsilasamamisimdir.. Sonucta delilik bir zamane hastaligi degil mi herkeste olan?

Yeni yeni..

baslangiclar... eski eski panik ataklar, depresyonlar, krizler, kalp kirikliklari... kapali kutular... zincirleri kirmalar... kiramamalar...

sabah 3:30 ve ben kendime ikinci bir blog insa ettim..

bu ikinci blog tamamen derslerle ilgili olacak... belki bu sekilde hem eglenir, hem de ders calisirim... kim bilir?
eger sürdürmeyi basarabilirsem, belki baskalarina da faydam dokunur..  sevap hanesine arti puan atariz belki..

kendimi Lt. Commander Data gibi hissediyorum bazen.. (alakasiz oldu bu)

neyse..
:)

yazmayali o kadar cok olmus ki, yazmasini da beceremez oldum iyi mi?! :))

Iyi...

:)))

Sessiz sedasiz geldim..

...belki de sessiz sedasiz giderim yine.. 

kac zamandir hatta yillardir yazasim gelmedi hic... simdi canim cekti.. 

hayat bir döngüden ibaret sanki :) 

hosgeldiniz... ben de hosbuldum..