Yanilabiliyor insan.. Yine yanildim. Tek ben degil tabiiki kar$i tarafta yanildi.. Kimse mutsuz olmak icin bir insanin hayatina girmez ya da kendi hayatina almaz ba$kasini..
Birbiri icin yaratilmami$ insanlarin cabasi hüsranla bitiyormu$.. zorlamamak gerekmi$, ne kaderi, ne de sinir sistemleri..
Bu ya$ima kadar bana hayatimda hickimse ama hic kimse "güvenilmez insan" muamelesi yapmami$ti..
Sürekli ku$kulu bir insanla muhattap olmak, sürekli üstü kapali yada bariz bir $ekilde yalancilikla suclanmak, sürekli birinin güvenini kazanmaya cabalamak o kadar yorucuydu ki...
Cok sacmasapan hayatimda hickimseye ve hickimse icin yapmadigim abidik gubidik $eyler yaparken, ciddi ciddi efor ve emek harcarken buldum kendimi hatta..
Ne diye? Bu sefer "olsun" diye.. Ne diye? Güvensin diye.. Ne diye? Aman seviyorum, sevsin beni diye..
Bir $ans daha... Bir hata daha..Ba$ka bir hata daha..Yeni bir hata daha.. $unu düzelt, bunu törpüle...
Hic bu kadar gururumdan ödün vermemi$tim.. Sonucta karaktere, yeti$tiren anneye babaya hakarettir görülen muamele ve layik bulunulan tavirlar.. Gecmi$te kaldi artik bunlar..
Nitekim bunlari ya$amam gerekiyormu$, $ikayet ettigim yalnizligimin, özgürlügümün, kiymetini anlamam icin.
Ayriyeten mekanik, matematik ve fizik sizden ku$kulanmazlar. Size güvenme ya da güvenmeme gibi bir durumlari yoktur. Dir dir yapmalari söz konusu olmadigi gibi, istediginiz zaman onlarla ilgilenir, istemediginizde ilgilenmezsiniz ve bundan dolayi azar, sitem de i$itmezsiniz. Onlarin kirilacak bir kalpleri yoktur ve üzülmesinler, kirilmasinlar diye kafa patlatmazsiniz. Duygusallik adina 0 olsalarda, sizi terk etmelerine de mahal vermezler. I$in en güzel yani da, onlari ilk ba$ta anlayamadiginizda yeterince caba, zahmet ve zaman harcadiginiz sürece, muhakkak bir kar$iligini alirsiniz.
Uzun lâfin kisasi, ho$cakal hayat, merhaba seyirci koltugum!
Zaten beni sadece ve sadece sen pakliyorsun :)
