Uzun ince bir yoldayim,
gidiyorum gündüz gece...
Bilmiyorum ne hâldeyim,
Gidiyorum,
gündüz gece, gündüz gece, gündüz gece...
yolumuzu biz kendi irademizi kullanarak kendimiz ciziyoruz...yol secimi, ve üstündeki engeller, ta$larda hem kendi irademizden doguyor, hem de kaderden, alin yazisindan.
üzülmeden gidelim o sectigimiz yollardan, ke$ke demeden...sonucta bir $ekilde kendimiz secmedik mi?
kendime bunu söyleyip duruyorum bende....
Quo vadis kizim?
duman grubu ne güzel demi$ bir $arkilarinda... "acelem yok, kefenim saglam"
kavonoz dünya....dibine vurmazsam!!! hehehe:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
de bakalim...