Insan..

..cok garip bir varlik harbiden. Bazen kendini unutuyor.. evet inanilir gibi degil. Geliyorlar bazen.. unutuveriyorsun KIM oldugunu, KARAKTER yapini.. Yapmam dedigini yapiyor, söylemem dedigini söylüyor, yaparim dedigini beceremiyor, söylerim dedigini susuveriyorsun.

Bana da öyle oldu.. Üniversiteye ba$ladim ba$layali git gide "kendimi kaybetmi$im" ben! Hem de hic farkinda olmadan..

Cok garip $eyler yapmi$im.. tamah etmeyecegim, lutfetmeyecegim $eylere ve ki$ilere katlanmi$im. Güc verecegine zayif dü$ürmü$ beni... Öyle yanli$lara dü$mü$üm ki, terbiye sinirini bile a$mi$im. YUH dedirttim kendi kendime resmen.. YUH!

$imdi algilayabiliyorum gecen koca bir senenin bendeki izlerini.. $imdi algiliyorum nasil ve ne boyutlarda buhranlar gecirdigimi.
Aklimdan bile geciremeyecegim, bana yaki$mayan tavirlarimi ve hallerimi anca $imdi "düzeldikten sonra" anlayabildim.

Ben ki "özel ve degerli" biriyim. Ben ki "seviliyorum". Ben ki "düzgün karakterliyim".
Evet, yanli$ okumadiniz, mütevazilige gerek yok, kendim icin böyle dü$ünüyorum her insan gibi.. Ve biliyorum beni gercekten taniyan, beni gercekten seven insanlar da böyle dü$ünüyorlar.

Hakkimda bunlari dü$ünmeyen beni tanimiyor demiyorum tabiiki.
Ama $unu ke$fettim... Ne zamandan beri "digerleri" nin dü$ündükleri, benim sevdigim beni sevenlerin fikirlerinden önemli oldu ki?! Ne zamandan beri beni neredeyse hic tanimayan, tanimakta istemeyen, benim tanimak istemedigim ve aslinda önemsemedigim insanlarin fikirlerine önem verir oldum ki?!

Nasil oluyorda kahredebildi beni "diger insanlar" ve en cokta kendi ego´m?

Kisaca "yürü git!" deyiverdim fuzuli insanlara da, hayata da! "YÜRÜ GIT!" hatta ve hatta "B.S.G!!!"
Artik geriye alamam ya$adiklarimi ve ya$attiklarimi. Geri dönü$ü yok gecmi$ her$eyin. Ama kendimi hatirladim ya... geri kalanini da hic olmazsa "KENDIM OLARAK" ve mümkün oldugunca hatasiz gecirmeye gayretliyim..

Koca 2011 agzima ettin ama... Cok $ey ögrettin... Coook!