Tren yolculuklari...

bir bakima güzel, bir bakima da cok igrenc oluyor yahu.

Kendime ev ayarlamak icin Üniversitenin bulundugu $ehire gitmi$ bulundum. Arkada$larla güle oynaya giderken, ho$ sohbet ederken, anlamadim tren yolculugunun nasil gectigini.

Geri dönerken yolun bir kismini yalniz gecirdim. E haliyle taktim kulakligi.. cok garip bir yolculuga cikiverdim. Insana melankoli veriyor $u hizlica gecip giden kücük evler, inip binen bin bir türlü insanlar.. Baki$ acisindaki hizdan midir nedir, insan kendini ya$lanmi$ hissediyor ne hikmetse. Halbuki Einstein´a göre (kaba tabirle) hizlica ilerlediginde ya$lanman yava$lar :)

Bir de slow parcalar cereyan ettimi kulakliklardan güne$te güzel renkler ativerdimi ye$illiklerden olu$mu$ tabloya, "bir tek raki balik eksik abi yav" moduna giriveriyorsun aniden (Ramazanda insanin aklina neler sokuyorlar yav..)

Niye tren ve otobüs yolculuklarindan ho$lanmadigimi unutmu$tum, hatirlami$ bulundum... Insani cogu kez depresyona sürüklüyor, yalan mi?!

Ayrica elinizde olmayan ba$ka bir problem daha oluyor....yaniniza oturanlarin cogunun hijyen sorunuyla cebelle$tiklerinden haberleri bile yok..

Bir de kendileri yetmezmi$ gibi köpekleriyle ugra$iyorsunuz... yeni yikanmi$ kotunuza sürtünüyor hayvan...

Hayvanin sucu yok. Severim köpekleri. Fakat kabahat yanima oturanda.. Görüyorsun nemrut birine benziyorum -Parfümde du$ yaptigim belli, ve demekki kötü kokulara kar$i alerjim var- ne gelir oturursun yanima be insan?!

Ve evet! Pimpirikliyim! O kot, yikanacak yine!!!