Veda...

zamani yakla$iyor.. hissediyorum.. kendimdeki degi$ikliklerin farkindayim.. yine de kücücük bir umut kirintisi var icimde. O son kirintiyi da kargalar alip götürdügünde, ki belirttigim gibi yakin zamanda götürmesi muhtemel, sonsuza dek veda edecegim..

Sonsuzluktan sonsuzluga kadar......yine de sevecegim belki.... hissiyatim yalanlamayacak bunu kesinlikle.
Ama tavrim romanlar yazacak eminim. "Dönülmez ak$amin ufkunda (yim), vakit cok gec" olacak. Zarlar atilmi$, oyuncular ve oyun degi$mi$, joker ise benim elimde olacak.

O son kirintiyla gururum yol alabilir $imdilik belki...lakin yön bulacak kirinti kalmayinca bana ah etmenin hic bir manasi olmayacak, ve gururumla ben, ikimiz birlikte kararlilikla manevi bir edepsizlik hareketi gösterecegiz sonsuzluktan sonsuzluga dek sevdigimize..

Sevgi yeterli bir unsur olmayacak cünkü... Kaliteyi de coktan sorgulami$ ve kirmizi kart göstermi$ olacagiz her$eyden önce. Onu Onsuz sevmeye ali$mi$ olacagiz zaten ve sevdigimiz bizimle olsa da, olmasa da farkli olmayacak hicbir$ey...bir eksiklik bulamayacagiz hayatimizda, arayacak olsak dahi.

Son pi$manlik neye yarayacak o vakit, $ayet duyulursa?! Duyulmazsa da kim takacak o an gectikten sonra?!
Merak icindeyim sadece.... cok az kaldi... veda vakti cok yakinla$ti... hissediyorum.. ve aynadaki bana uzun zamandir ilk defa güzel gelen yüzüme bakip icten gülümseyebiliyorum...

:)