Sevgili günlügüm...

Bir hafta sonu daha sacmasapan gecti. Kaybolmu$ iki koca gün daha.
Ya paso uyuyarak, ya da istemedigim $eyleri yaparak, ya da istemedigim insanlara tahammül ederek geciyor zaten...
Ve saatimize bakiyoruz... evet, tekrar bir haftalik eziyete kalan son 7 saat...

"Istedigin ne peki kuzum? " diye soruyorsun degil mi?

"hmmm gülümseyen ama cit ses cikarmayan bir agiz... Tek ba$ina yapayalniz kalacagin bir ada! biliyordum zaten..." dedigini duyar gibiyim...

"Senelerdir bekle bekle cali$ cabala helak oldun... Hani nerde? Ada nin a harfinin atomuna dahi varamadin - ki bazen insanüstü caba sarf ediyorsun...
Bo$ver be kizim!

SENIN isteklerin ihtiyaclarin önemli degil zaten! KENDIN icin bir$eyler yapmak istedigini söyledigin de cevreni kirman kacinilmaz. Birini mutlu etsen, digeri üzülür... Insanlari memnun edemezsin.... Bak, kendini memnun edebiliyor musun heh?!

Yapiya aykiri. Ulvi insansin ya sen... Meta insansin.. her$eyi dogru düzgün yapmak zorundasin... tercihlerin, secimlerin de öyle olmali.
Aile en ba$ta gelir... pasif dursalar da, kari$miyor gözükseler de, yeti$tirme tarzindan ötürü, tüm kararlari onlar verir... Hata yok! Yanli$ yok! Af hic yok! O raddeye getirme imkani zaten yok!" Deme bana günlük yaa.........

Günlük... INSAN degil ROBOT ol kampanyasi ba$latiyorum! Nasil fikir ama?! :P