ama bildigin kre$ anasini satayim..
19-20 ya$larinda "cocuklari" ski$tirmi$lar bir salona.. kagittan ucaklar firlatirlar, bagirip cagirirlar, herhangi bir bayan ya da erkek ögrenci gec kaldiginda ve ön kapilarin birinden girdiginde islik calarlar..
kagit ucaklarla profesörleri vurma eylemleri, hatta turnuvalar düzenlemeleri beni cileden cikartiyor..
haftaya durulacaklar elbet... bu haftayi atlattim ya.. daha ne isterim?
İşaretler varılacak hedefleri olan içindir.... ayrica Bill James der ki: "Expect problems and eat them for breakfast!" :D
16 Ekim 2010
11 Ekim 2010
Bir garip yolcuyum, hayat yolunda...
Sabah saat 4:31 - bense yabanci bir evde yalnizim ve 5 saat sonra ilk defa Üniye ayak basacagim.. korku yok icimde $u an.. daha cok heyecana benzeyen bir gariplik var. Uyku bi yoklayip kaciverdi hemen. Her zaman yaptigi gibi..
Anilarin canlanacagini sanmiyordum, ama canlaniverdi birden... Ne garip bir döngüdeyiz.. ne hüzünlü bir yol imi$ benimki, ve bir o kadar da ne$eli.. Umut dolu depresyonlarim varmi$ benim..
Hicbir zaman icin nokta A ´dan nokta B´ye direkt gidememi$im... hep virajlar varmi$, bazen daireler cizmi$im.döne döne, yanli$ yollara sapa sapa, cikmazlara inat ilerlemeye cali$mi$im... Tek bir hedef icin... $imdi bir istasyona gelmi$im, ama kar$ilayanim yokmu$ gibi hissediyorum..
Gecmi$te kalan cok salakca $eyler aklimda.. hatirlamak istemedigim $eyler. Duygu karma$asi ya$iyorum.. Siginabilecegim bir liman ariyorum sanki...
O kadar yirtindim, o kadar cabaladim... salakca donup kaldim $imdi de.. Bu degil miydi peki beni mutlu edecek olan $ey?! Hani mutluluk?! Niye sevinemiyorum?! Anla$ilan fazla $imardim ben.. Tek aciklamasi bu..
Garip bir yol benimki.. tipki herkesin yürüdügü garip yollardan biri gibi..
Etiketler:
bir garip yolcuyum hayat yolunda,
hüzün sevinc,
Yol hayat
6 Ekim 2010
Ben $ansima haksizlik etmi$im..
laptop denilen zimbirti (HP Pavilion dv7-1169 eg) fazla isindiginda kendi kendini kapatabilme özelligine sahip. sagolsun kendisi..ama bir kac zamandir en lazim oldugu anlarda "kepenkleri indirdik haji- error!" demesi beni sinir küpü yapiyor!
bekle sogusun ondan sonra. ohoooo ölme e$$egim ölme!
tekrar ac bekle yarim saat daha , "bi kendime geleyim, dur!" diye iki saat yüklesin her halti..
zaten $arj aleti de bozuktu.. kablosu isiniyordu.. dedim bu böyle olmaz bi el atayim $u telefona...
aradim ben HP´yi.. hayatimin a$kiyla konu$acagimdan haberim yoktu ararken tabii...
sagolsun $eker gibi bir cocuk yardimci oldu pc konusunda.. $uydu buydu falan fi$man derken adamin sesine ve bilgisine a$ik oluverdim..
ona komple bütün elektronik e$yalarimizi emanet edesim geldi vallahi. neyse.. yani bi yarim saatte her türlü $eyi halletti genc delikanli.. aslinda yardimci olmak zorunda olmadigi önemli update´leri birlikte yükledik pc´ye.. (BIOS vs.. ki yalniz yapacak olsam hayatta beceremezdim - cünkü hep "he he yaparim!" diyip salliyorum bu tarz $eyleri..)
bir de bana yeni bir $arj aleti yollattiracakmi$ efendi cocuk... sanki bi buket gül yollayacagini söylemi$ kadar sevindim harbiden :) o ziptirik $arj aleti cünkü baya pahali bir meret (100 € civari)..
benim ziptirik laptop´um özel bir model oldugundan (bkz.: alet piyasada yok, fotosu bile yok -bu benzerinin fotosu), illa Ingiltereden özel getirtilmeliymi$ bilgisini verdi delikanli.. bilseydim hayatta almazdim..
herhangi benzeri bir adaptör, bir alet olmuyor anasini satayim.. Apple ´cilara kizardim.. HP´nin de a$agi kalir yani yokmu$.. ama bir yandan "bana özel $arj aleti getirtiyoooo ahah!" diye de sevindim icten ice :D sanki görevi degil anasini satayim..
herneyse.. ben a$kimi anlatiyordum.. evet.. hemen tak tak tak halletti her$eyi ismini unuttugum delikanli.. hatta akünün durumunu sordu.. eger bi 50 dakika cali$iyor desem onu da en gicirindan yollatacakti, biliyorum.. ama ben salaklik edip 1 saat gidiyor dedim.. o da napsin, telefonlar dinleniyor diye hediye edemedi.. "tam sinirda..idare eder $imdilik" falan demek zorunda kaldi.. ama biliyorum ici gitti garibimin.. hissettim ben.. illa hediye etmek istiyordu aküyüde.. neyse... olsun yine de affettim ben onu :)
daha gecen yazim da ne kadar $anssiz oldugumdan hayiflaniyordum.. $eytan tügüm yok diyordum..
$ansim varmi$ cidden.. $ansima haksizlik etmi$im.. ama hala $eytan tügüm yok.. yaziya biraz eglence katmak icin varmi$ gibi yazdim :D
halbuki telefondaki beyefendi kesinlikle flörtözlerden degildi, ve sanirim bana acidi adamcagiz - bakti HP tarafindan 2 kez kaziklanmi$im.. i$lerimi hic halletmemi$ler.. "bari ben halledeyim" mi dedi.. ne dediyse artik... Allah ondan razi olsun..
ismini bilmesem de soyadi aklimda.. olaki HP "teknik servisimizden memnun musunuz?" denen ahiret suallerine ba$layacak olursa - ki yapar arada sirada, bu herifin adini "süper bir eleman kendisi" diye vericem.. :)
Aquila´dan bu sefer sevindirik teknoloji haberleri aldiniz..
Etiketler:
$ans,
ask,
HP Pavilion,
Laptop,
Notebook
4 Ekim 2010
Aquila siber (cyber) alemde co$ar, realitede topuklar...
Sosyalle$mek benim becerilerim arasinda degil malesef..
Sabah 4:30 ´da oturmu$ bunu dü$ünüyorum salak salak..
Misal kiz arkada$imin devlet dairelerinde, üniversitedeki kagit kürek i$lerinde, ya da tanimadigi ve/ veya tanidigi insanlara i$i dü$tügünde, o i$lerini hallettirme konusunda hep $ansi yaver gitmi$tir.. Kiz gülümsüyor mu? Yag mi yakiyor? Ne yapiyor anlamiyorum..
Pis hatunda $eytan tügü var kesin! :)
Ne bileyim.. benim i$im dü$sün bin takla attirirlar.. olmaz git gene gel derler.. yok yapamayiz derler, i$lerimi aksattirirlar..
Zaten tirsak bir tipim. Cekinirim de. Göz temasindan bile ifrit olurum. 3 saniyeden fazla bakamam kimsenin gözlerinin icine icine böyle.. kaciririm baki$larimi.
Yav $eker kiz Candy olayim diyorum, gülümsüyorum falan.. makyaj yapip gidiyorum - suratimi görünce korkmasinlar hemen, biraz daha sempatik olayim diye.. göz temasina bile zorluyorum kendimi.. rica ediyorum.. yardima muhtacim tavirlari sergiliyorum ama yok anam yok... gene takla, gene ko$turmaca...
O $eytan tügü nerede satiliyorsa bi zahmet yol, adres bildirin... parasiyla degil mi? Almak istiyorum!
Ama ben böyleyim i$te.. o tügü alsam da bende egreti durur len o :)
Mecbur olmadikca bi Allah´in kuluyla realitede kolay kolay konu$mam vallahi. I$im olsa da yaptirmaya kalki$mam, kendim halletmek icin cirpinir dururum ic korkularimla.. (tabii arkada$im bana yardim etmedi, biliyo korktugumu yine de ko$muyor i$imin pe$inden diye söyleniyorum o ayri dava :D )
Bahane dinlemeye karnim tok oldugundan hic sormayayim yardim mardim daha iyi diye dü$ünüyorum. Kendi i$ini kendin görmelisin, en iyisi o!
Herneyse... anlayacagin $u "small talk" olayini cözemedim ben haji. Yüzeysel bo$ ama eglenceli muhabbetler edemiyorum sanirim.
Etmeye cali$tigimda muhakkak kar$imdaki bana gerizekali gözüyle bakiyor diye icim icimi yemeye ba$liyor ve kestirip atiyorum muhabbeti. Direkt susuyorum yani. Dinliyorum kar$imdakini paso.. Halbuki kendimi acabildigim insanlara kar$i cok konu$kanim.. Hele burada ohooooooo co$uyorum..... (Siber alemde yani)
Allah´tan cok iyi iki kiz arkada$im var (ikisi de $eytan tüglü bunlarin). Onlar nasil arkada$ olabildiler benimle hic bilmiyorum, ama biraz da olsa sosyalle$ebilmeme katkilari oldu. Insan yüzü gördügümde korkup kacmamayi ögrendim. Yüzyüze muhabbet edebilme yetenegim geli$ti.. Sagolsunlar gercekten..
Durup durup bunlari niye yazdigimi hakikaten bilmiyorum.. Birden kendimi ezik hissettim $imdi.. asosyal bir varlik olmanin bin takla atmak di$inda bir kötülügünü görmedim dogrusu.. karli bile olmu$umdur cogu zaman... peh! :P Ama du bi dü$üneyim... niye yazdim len bunlari ben $imdi $ap$al, $ap$al?
Buldum galiba! :) Haftaya Üni´ye gidecegim diye geldiler bana sabah sabah... korku bunlarin hepsi korku...En iyisi yatip uyuyayim..
3 Ekim 2010
Heyecan ve ebay ayni yerde durmuyor...
Beni aldi bir heyecan... daha bir hafta var üninin ba$lamasina ama $imdiden stres yaptim. Hayir, korkunun ecele faydasi yok. Ya$adik gördük hepimiz kac kere. Yine de bir "Allahim in$allah gerizekalilik yapmam, in$allah milletin önünde takilip dü$mem, salakca bi laf etmem, yanli$ yöne gitmem... vidi vidi, bidi bidi..." diyerekten kendi kendimi yemekle me$gulüm.. E$$ek kadar 27´lik kizim, ve hala salak korkularla cebelle$iyorum.
Sanki i$im gücüm yok, staj raporunu bitirmi$im de, buna taktim! Daha en az 10 sayfa yazi yazmam lazim... amaaaaaaaaaaaan bi zor geliyor ki sormayin! Yardimsever arkada$lar "bi el atalim istersen" diyorlar sagolsunlar da... malesef i$ime yaramiyor.. gördüklerimi bi ben biliyorum - e hakkinda yazi yazmakta sadece bana kaliyor.
Bazen cok detaya giriyorum gibi geliyor, ama bir yandan detayli yazmazsam kabul edilmez korkusu da var. Kabul etmezse Staj-dairesi (dü$ünün devlet dairesi gibi özel bir departman varmi$ böyle staj i$leri icin), o zor bela bitirdigim 6 haftayi tekrar yaptirirlar vallahi, hem de hic acimadan! :(
Böyle i$te.. kafada bir$eyler kurgulayip korkularla ya$ayip gidiyorum, derken...
......ebay de kar yerine zarar yapan tek enayi de benim! Ilk defa bir$ey satayim dedim yüzüme gözüme bula$tirdim. Anlatayim:
Baya dekolteli bir elbise hediye edilmi$ti bana kuzenim tarafindan (alma giymem!! - lafini bir türlü anlamayan cinsten bir bayan kendisi). Dünyanin da parasini saymi$ti hatun. Her neyse, iki yili a$kin dolabimda duruyor.. beni öldürsen giyemem - Cok acik sacik bir$ey.. Mankenlerin galalarda giyebilecegi bi garip elbise tipi.. herneyse.. dedim bu cürüyor dolapta, satayim en iyisi.. birazda para yaparim, ne var yani?
Yau elbiseyi ebay´e acik arttirmaya koydum.. Acik arttirma da tam ya$ günümde bitiyordu.. Tabii o haftasonu bakmadim bidaha ne olup bitiyor diye. Bi dünya i$im vardi benim...
Anaaaa bi baktim, canim 120 € ´luk hic giyilmemi$ elbise 1,50 € ´ya gitmi$!
Be Allahsiz, postalama ücreti 1,65 €! Posta ücreti elbiseden daha pahali!
Diken üstünde oturdum "Nolursun yollamasin parayi zamaninda, ne olursun yine sati$a koyabileyim $unu" diye. Kadin bana posta ücretiyle birlikte elbisenin parasini tam zamaninda havale etti. Küfür ede ede yolladim tabii mecburen. Utansin diye de acayip güzel paketledim! Rezil insan! Söyledim bi de hatuna "Ilk defa denedim ebayde sati$ yapmayi ehe ehe falan fi$man" diye.. hic orali olmadi manyak kari! (Ben kadina niye kiziyorsam?! Asil salak benim!) Neyse...Postahane de adam bana 2,20 € ´ye yollanir bu anca demez mi! Iyice cinnet gecirdim! Adam da bana bön bön bakti.. Anlayacaginiz 0,95 € karim oldu... Aman ne mutlu oldum sormayin! Bir kahve bile alamam o parayla... hediye ettim resmen! Varsa aranizda elbise falan isteyen direkt gelsin.. ebayle falan ugra$tirmayin beni..
Sanki i$im gücüm yok, staj raporunu bitirmi$im de, buna taktim! Daha en az 10 sayfa yazi yazmam lazim... amaaaaaaaaaaaan bi zor geliyor ki sormayin! Yardimsever arkada$lar "bi el atalim istersen" diyorlar sagolsunlar da... malesef i$ime yaramiyor.. gördüklerimi bi ben biliyorum - e hakkinda yazi yazmakta sadece bana kaliyor.
Bazen cok detaya giriyorum gibi geliyor, ama bir yandan detayli yazmazsam kabul edilmez korkusu da var. Kabul etmezse Staj-dairesi (dü$ünün devlet dairesi gibi özel bir departman varmi$ böyle staj i$leri icin), o zor bela bitirdigim 6 haftayi tekrar yaptirirlar vallahi, hem de hic acimadan! :(
Böyle i$te.. kafada bir$eyler kurgulayip korkularla ya$ayip gidiyorum, derken...
......ebay de kar yerine zarar yapan tek enayi de benim! Ilk defa bir$ey satayim dedim yüzüme gözüme bula$tirdim. Anlatayim:
Baya dekolteli bir elbise hediye edilmi$ti bana kuzenim tarafindan (alma giymem!! - lafini bir türlü anlamayan cinsten bir bayan kendisi). Dünyanin da parasini saymi$ti hatun. Her neyse, iki yili a$kin dolabimda duruyor.. beni öldürsen giyemem - Cok acik sacik bir$ey.. Mankenlerin galalarda giyebilecegi bi garip elbise tipi.. herneyse.. dedim bu cürüyor dolapta, satayim en iyisi.. birazda para yaparim, ne var yani?
Yau elbiseyi ebay´e acik arttirmaya koydum.. Acik arttirma da tam ya$ günümde bitiyordu.. Tabii o haftasonu bakmadim bidaha ne olup bitiyor diye. Bi dünya i$im vardi benim...
Anaaaa bi baktim, canim 120 € ´luk hic giyilmemi$ elbise 1,50 € ´ya gitmi$!
Be Allahsiz, postalama ücreti 1,65 €! Posta ücreti elbiseden daha pahali!
Diken üstünde oturdum "Nolursun yollamasin parayi zamaninda, ne olursun yine sati$a koyabileyim $unu" diye. Kadin bana posta ücretiyle birlikte elbisenin parasini tam zamaninda havale etti. Küfür ede ede yolladim tabii mecburen. Utansin diye de acayip güzel paketledim! Rezil insan! Söyledim bi de hatuna "Ilk defa denedim ebayde sati$ yapmayi ehe ehe falan fi$man" diye.. hic orali olmadi manyak kari! (Ben kadina niye kiziyorsam?! Asil salak benim!) Neyse...Postahane de adam bana 2,20 € ´ye yollanir bu anca demez mi! Iyice cinnet gecirdim! Adam da bana bön bön bakti.. Anlayacaginiz 0,95 € karim oldu... Aman ne mutlu oldum sormayin! Bir kahve bile alamam o parayla... hediye ettim resmen! Varsa aranizda elbise falan isteyen direkt gelsin.. ebayle falan ugra$tirmayin beni..
1 Ekim 2010
Egoist bir benlik vol. 1
kendimle ugra$mak istiyorum sadece - birilerini dü$ünüp kirmamaya cabalamak yorucu. birilerinin varligi yorucu.
zaten oldukca yorgunum. en az herkes kadar yorgunum bende. üstelik kimseye borcum yok. niye kendimi zorluyorum bilmiyorum. sürekli ilgi bekleyenlere ilgi göstermek yorucu.
rahat birakilmak istiyorum sadece. tek ba$ima ve rahat. dur duraksiz ilgi görmekte yorucu... dayatilan ilgiye zaten ihtiyac ve i$tah yoksa bu kat kat yorucu.
kendime ait kücük dünyamda öylece ya$ayip giderken, $imdi birilerinin hatrina efor sarf etmek icin fazlaca ya$landim.
arkada$imin bugün dedigi gibi, benimle gecinmek zor. zorla$tiran da benim. öyle istiyorum. insanlarla muhattap olamayacak kadar yorgunum. gercekten cok yorgunum.
hatta ruhum daraliyor.
tek yapmak istedigim ailemle, kendimle ve kücük sanilarimla, hatalarim ve dogrularimla ya$amak.
cam pervazinda oturup gecenin karanliginda yildizlari ve ayi izleyen kücük bir kizi hatirliyorum. gökyüzüne bakip, tam da o ayni anda kimlerin gökyüzünü dünyanin neresinde izledigini merak eden o ki$ilik yok icimde, bu gece anladim.
camim hep kapali. acik olsa dahi gökyüzüne baktigimda herhangi bir güzellik göremiyorum. bu duygusalla$malar icin cok yoruldum artik.
cocukluklarim ve mizah anlayi$im elimde avucumda kalan kirintilar. garipte olsa mantigimla ve egomla ba$ba$a kalmaliyim. diger $eyler icin cok yoruldum artik.
ama ne demi$tik.. herkes kendi cehenneminde yanar...
zaten oldukca yorgunum. en az herkes kadar yorgunum bende. üstelik kimseye borcum yok. niye kendimi zorluyorum bilmiyorum. sürekli ilgi bekleyenlere ilgi göstermek yorucu.
rahat birakilmak istiyorum sadece. tek ba$ima ve rahat. dur duraksiz ilgi görmekte yorucu... dayatilan ilgiye zaten ihtiyac ve i$tah yoksa bu kat kat yorucu.
kendime ait kücük dünyamda öylece ya$ayip giderken, $imdi birilerinin hatrina efor sarf etmek icin fazlaca ya$landim.
arkada$imin bugün dedigi gibi, benimle gecinmek zor. zorla$tiran da benim. öyle istiyorum. insanlarla muhattap olamayacak kadar yorgunum. gercekten cok yorgunum.
hatta ruhum daraliyor.
tek yapmak istedigim ailemle, kendimle ve kücük sanilarimla, hatalarim ve dogrularimla ya$amak.
cam pervazinda oturup gecenin karanliginda yildizlari ve ayi izleyen kücük bir kizi hatirliyorum. gökyüzüne bakip, tam da o ayni anda kimlerin gökyüzünü dünyanin neresinde izledigini merak eden o ki$ilik yok icimde, bu gece anladim.
camim hep kapali. acik olsa dahi gökyüzüne baktigimda herhangi bir güzellik göremiyorum. bu duygusalla$malar icin cok yoruldum artik.
cocukluklarim ve mizah anlayi$im elimde avucumda kalan kirintilar. garipte olsa mantigimla ve egomla ba$ba$a kalmaliyim. diger $eyler icin cok yoruldum artik.
ama ne demi$tik.. herkes kendi cehenneminde yanar...
Etiketler:
cehennem,
rahat birakilmak istiyorum,
yorucu
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)